Meer bekend over de werking van regorafenib

In 2014 werd regorafenib in Europa goedgekeurd als derdelijnsmiddel bij uitgezaaide GIST. Sinds dat moment is er meer bekend geworden over in welke gevallen regorafenib aanslaat en in welke gevallen niet. Een kleine update.

De registratie van regorafenib als GIST-medicijn vond plaats op grond van de resultaten van de GRID-studie. Uit deze studie, waaraan ook Nederlandse sarcoomexpertisecentra meededen, bleek dat GIST-patiënten die geen baat meer hadden bij de eerste twee lijnen (imatinib en sunitinib), regorafenib leidde tot een mediane progressievrije periode van bijna 5 maanden. Dat betekent dat bij de helft van de patiënten die het middel kregen, na 5 maanden nog geen verdere tumorgroei was opgetreden en bij de andere helft wel. Niet enorm lang, maar dus wel voldoende voor goedkeuring van regorafenib.

In de daaropvolgende jaren werd het beeld bevestigd dat een deel van de patiënten niet of nauwelijks baat heeft bij het middel, terwijl er bij andere patiënten meerdere jaren stabiliteit mee werd bereikt. Verder onderzoek heeft aangetoond dat het specifieke type van de secundaire mutatie hierbij een belangrijke rol speelt. Tumoren met een secundaire KIT 13 of 14 mutatie blijken niet of nauwelijks gevoelig voor regorafenib, terwijl het middel het juist goed doet bij tumoren met een KIT exon 17 of 18 mutatie. Zo toonde een Taiwanese studie bij patiënten met een KIT exon 17 mutatie een mediane progressievrije periode van maar liefst ruim 22 maanden aan. Meer dan viermaal langer dus dan in de GRID-studie, waaraan patiënten met alle typen secundaire mutaties meededen.

Op grond van andere vervolgstudies, blijken vooral de volgende secundaire mutaties goed te reageren op regorafenib:

– in KIT exon 17 de subtypen D820A/E/G/Y, N822H/K en Y823F.

– in KIT exon 18 het subtype A829P

Op de KIT exon 17 subtypes D816A/G/H/V lijkt het middel dan weer minder effectief te zien.

Bovenstaande resultaten van wetenschappelijk onderzoek tonen eens te meer het belang aan van een zorgvuldige mutatieanalyse.

Meer lezen (in het Engels)?

Over de GRID-studie: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23177515?dopt=Abstract

Over de Taiwanese studie: https://www.clinicaltrials.gov/ct2/show/study/NCT02606097

Over de mutatiesubtypes: https://cdrjournal.com/article/view/2973